அரை நூற்றாண்டுப் புன்னகை மன்னன்! -2

குறைவிலா வாழ்க்கைக் களமிறங்கி இந்நாள்
அரைசதம் வென்றவனே ஆற்றல் மிகும்-உன்
பெருமைகள் ஊர்சொல்லும் பல்லாண்டு - நண்பா
முருகேசா வாழ்கவே நன்று..!

முருகேசனின் 50-வது பிறந்த நாளுக்கு வந்திருந்த மிகச் சிறப்பான வாழ்த்து இதுவே! பகலவனின் எளிய தமிழில் மரபிலக்கிணத்தை மீறாமல் ஒரு வெண்பா. கலக்கிட்டே, மச்சி!

கல்லூரி காலத்திலேயே பகலவனுக்குக் கவிதை மேலிருந்த காதல் தெரிந்தவர்களுக்கு “குறைவிலா வாழ்க்கை...” வியப்பாக இருக்காது. நேரிசை, இன்னிசை வெண்பா என்று மரபுக் கவிதையிலும் பகல் முன்பே முயன்றிருக்கலாம், எனக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை. சுஜாதாவைத் தீவிரமாக வாசித்ததாலும் மரபில் ஈர்ப்பு ஏற்பட்டிருக்கலாம். சுஜாதா திரும்பத் திரும்ப சொல்லியிருக்கிறார் –மரபுக் கவிதையே அவருக்குப் பிடித்த வகை என்று. தொல்காப்பியம் முதல் ஹைக்கூ வரையிலும் நேற்று வந்த புதுக்கவிதையிலும் நல்லவற்றை அடையாளம் காட்டியவர், வெண்பாவை சிலாகிக்கிறார்; மரபிலக்கணம், சொற்சிக்கனம் என்ற கட்டுப்பாடுகள் இருந்தும் உலகத்தரத்தைத் தொடும் புறநானூற்றுப் பாடல்கள் பற்றி தனி புத்தகமே எழுதியிருக்கிறார். “மரபுக் கவிதை வழக்கில் இல்லாமல் போனதிற்குக் காரணம் அவற்றில் பரவலாகத் தெரியும் மிகைப்படுத்தலே” என்கிறார். (கடினமான, அன்றாட வழக்கத்தில் இல்லாத வார்த்தைப் பிரயோகங்கள் என்பதை ஏனோ சொல்லவில்லை). அனிதா(வை), இனிதா(மதம்), வனிதா(வும்), மனிதா(பிமானம்) என்று அனுதின வார்த்தைகளை வைத்து, இலக்கணம் பிறழாமல் வெண்பா எழுதிக் கலாய்க்கிறார்.

பகலவனின் வெண்பா முதலில் அதன் எளிமையால் என்னைக் கவர்ந்த்து. (“ஊர் சொல்லும் பல்லாண்டு” என்கிற போது மட்டும் கொஞ்சம் சங்க காலம் தெரிகிறது); ‘நாமும் முயன்றால் என்ன?” என்று என்னைத் தூண்டியது. வெண்பாவின் சின்ன விதிகளைக் கொஞ்சம் தூசு தட்டி, முடிந்தவரை ‘லோக்கல் தமிழி’ல் முயன்றிருக்கிறேன். பகல், சூரி போன்ற கவியரசுகளுக்கு: அடியேன் படைப்பில் ‘வார்த்தைத் தேடல்’ உங்களுக்குத் தெரியலாம். சொற்குற்றம், பொருட்குற்றம் இருப்பின் நெற்றிக்கண்ணைத் திறந்துவிட வேண்டாம். சுட்டிக் காட்டுங்கள். (பகலுக்கு ஒரு கேள்வி: இரண்டாம் அடியில் வரும் தனிச்சொல், அந்த அடியின் முதற்சீருடன் எதுகையில் இருக்க வேண்டியதில்லையா?)

முதலில் குரு வந்தனமாக பகலுக்கு ஒரு 'ஷொட்டு' (நேரிசை வெண்பாவில்):

சட்டென்று கேட்டால் மரபில் கவிமழை
சிட்டாகப் பாடும் பகலவா -எட்டில்
மசியாத வெண்பாவை இன்றுநீ ஐம்பதில்
தூசிதட்டி பட்டை கெளப்பு!

அடுத்து, இப்போதைய நாயகன் முருகேசன் பற்றி. குறள் வெண்பாவையும் விட்டு வைப்பானேன்?

ஐம்பதிலும் வாரா நிதானம்  நண்பனிடம்
டீன்ஏஜில் கண்டு வியப்பு.
*******************************

படித்தது ஐந்தாண்டு, மனதி லிடம்
பிடித்தது ஆயுள் வரை.
*******************************

பதினேழில் சந்தித்தோம்; கற்றோம், இருந்தும்
எதிலோ கழிந்தது தேடல் - மனதில்
ஒருநாள் விரியும் நினைவில் மலரும்
முருகேசன் புன்முகம் கண்டு.
***********************************

பிறந்த நாள் கொண்டாட்டங்கள் முடிந்துவிட்ட படியால், குறள் வெண்பாவிலேயே, முருகேசனக் கொஞ்சம் சீண்டலாம்:

பூவான உள்ளம் உனக்கு முருகேசா,
__வான் எனவும்பேர் உண்டு.

முருகேசன் அடிக்க வருமுன், ஓடிவிடுகிறேன்...!

"அடேய்...... நீ தானா அது?"

"எந்தப் புற்றுக்குள் எந்தப் பாம்பு இருக்குமோ?" என்பது பெரும்பாலும் நெகடிவ் கருத்தையே குறிப்பதால் அதை விட்டு விடலாம்; வேற சரியான வார்த்தைகள் கிடைக்கவில்லை. இருந்தாலும், வாஷிங்க்டனில் 'எங்கும் தமிழ்; எதிலும தமிழ்' என்கிற மாதிரி தமிழர்கள் எண்ணக்கை அதிகமாக இருப்பதால், .எங்கோ எப்படியோ தெரிந்தவர்களை மீண்டும் சந்திக்கும் வாய்ப்பு இங்கு அதிகம். அதிலும் நான் ரயிலில் பயணிப்பதால் "நன்னா இருக்கேளா?' என்ற குரல் காதில் விழாத நாள் சொற்பம்.

இப்படித்தான் தமிழ் அன்பர்கள் சிலர Thanksgiving Day என்ற சாக்கில் நவம்பர் கடைசி வாரத்தில் ஏற்பாடு செய்திருந்த ஒரு சின்ன சந்திப்புக்குப் போயிருந்தபோது அறிமுகமான ஒருவர், பேச்சுவாக்கில் 'தூத்துக்குடி' 'சுபாகர்' என்ற வார்த்தைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு, "அடேய்... நீ தானா அது? நானும் உன்கூடப் படிச்சவன் தாண்டா!" என்று சொல்லி, ஒரு 33 வருஷம் rewind பண்ணி கொஞ்ச நேரம் மலரும் நினைவுகளில் ஆழ்ந்தோம். (இந்த மாதிரி திடீர் கண்டுபிடிப்புகள் என்னிடம் தவறாமல் கேட்கும் அடுத்த கேள்வி: "நம்மோட 'வசீகரன்' ன்னு ஒருத்தன் படித்தானே... அவனுடன் இன்னும் உனக்கு டச் இருக்குதா" என்பதே.)

அடுத்து அறிமுகமான தமிழ் அன்பர், "நானும் கிண்டிதான்" என்றார். "நான் 84 பேட்ச்" என்றதற்கு "அட! நானும் அதே பேட்ச் தான்!" என்றார். "நான் ECE " என்று அவர் பெயரைச் சொன்ன பின்னும் அவசர அவசரமாக என் ஞாபக செல்களில் அவர் முகத்தைத் தேடி (courtesy : சுஜாதா) தோல்வி அடைந்து நான் தலையைச் சொறிந்ததைக் கண்டு அந்த 'கிண்டி' சற்றும் திகைக்காமல், மனம் தளராமல், ECE யில்  எங்களுக்கு  ரொம்பவும் பரிச்சயமான மூன்று பெண்களின் பெயர்களைச் சொல்லி "அவங்களைத் தெரியும் இல்ல? அந்த கிளாஸ் தான் நானும்..." என்றார், நக்கலாக. அருகிலேயே நின்றிருந்த எங்கள் சக தர்மினிகள் இருவருக்கும் கேள்வி ஞானத்தில் அந்த 'மூவர்' பற்றித் தெரிந்திருக்க, , "சபாஷ்! சரியான க்ளூ!" என்கிற மாதிரி விஷமமாகச் சிரித்தனர். போட்டோவில் என்னுடன் தம்பதி சகிதமாக நிற்கும் அந்த கிண்டி 84 நண்பர் யார் என்று கேட்டதில் Guindy84 group ல் எல்லாருமே 'அது மெய்யப்பன்" என்று கண்டுபிடித்து விட்டார்கள். (நண்பர்கள் சந்திப்புக்குக் கூட gentleman dress ல் வந்திருப்பதால் அவர் dayscholar என்ற க்ளூ தேவை இல்லாதது :) ) மெய்யப்பன் அமெரிக்காவில் பிரசித்தி பெற்ற John Hopkins University யின்   (வாஷிங்க்டனுக்கு அருகில் இருக்கிறது) Research Wing ல் சிறந்திருப்பதை கூகுளில் தேடினால் பார்க்கலாம்.

Great Falls Park -VA

Went to the Great Falls VA trail with Deepika on 12/11; it's just 5 mi from our place, and the trail is 'easy' category. The 3 mi trail attracts for it is so close to where we live, and it offers good views of Potomac river and the Great Falls. Perhaps the water flow in the Great Falls was above normal that day; for the first time I had the feeling of seeing the power of raging waterflow. Enroute we saw a number of guys jogging on the trail, and at least one guy who was getting ready to rock-climb.


On the way back, stopped near a garden where a family was selling real Christmas trees -the fir trees. Was nice to see real X'mas tress after having seen only plastic tress in all these years!

Little Bennett Park trail

Opted to hike in Little Bennett Park (12/10), which the hike leader had referred to as 'being so clsoe to Dc yet not known to many', expecting to see a 'typical park' that I had in my mind. Ooooops....this park was also like the other 'National Parks' that run thousands of sq miles, full of densely wooded forests and mountain. 'Park' does not necessarily mean 'poonga' in Tamil, it seems! The 8 mi hike was done in less than 3 hrs -as it was mostly on plains, and it had very few uphills. Saw a couple of guys riding horses on the trail -before I took the camera out, they disappeared.

This was my 2nd hike with the members of the 'Capital Hiking Club'. Apparently, DC has about a dozen local hiking clubs that are active, organized and which regularly schedule hikes picking up hikers in charted bus at designated places. (I knew of small hiking clubs in Japan; had hiked once with a group in Kyoto, introduced by Britto).

வாய்மையே (சில சமயம்) வெல்லும்

(The subject title is a Sujatha novel. Some high profile court cases that I happened to read made me recall that title): Blagojewich was IL state Governor re-elected for the 2nd time, when he faced corruption charges in Y2009. Crime? Attempted to sell the senate seat vacated by the then President-elect Obama for personal gain! He got removed from the Governor post, and recently, a court has sent him to 14 years in prison (and denied him a public post for the rest of his life). In India situation is different. 'Kani akka' set a record of being the first CM's family member ever having spent 6 months in prison on corruption charges. (Raja is a 'gone case', being a political orphan!)

Michael Jackson's doctor got 4-yr in prison following conviction in a case that found him guilty of causing MJ's death due to his 'negligence'. Never thought that a doctor could go to jail if his/her patient dies! Indian doctors are lucky -as this is not going to happen ever in India, thanks to our overwhelming belief in fate! Even in the recent Calcutta hospital fire that killed 90 patients, not a single guy would get punished -let alone the 7 direcors of the hospital who were arrested just to cool down the emotions of the angered public.

Raj Rajrathnam was a Srilankan that made milions in US running a mutual fund managing company; he was arrested. Crime? 'Insider trading' -which is trading a company's stocks by gaining access to the company's confidential, non-public information. Compared to what the 'poor' Harshad Metha did, this may sound 'ju-ju-bee'; yet, Rajrathnam was sentenced to 11 yrs in prison, in addition to a $92 million cost penalty.

Read in a Tamil magazine the case (2 yrs ago) of Anand Jon -KJ Jesudas' close relative- who became a successful fashion designer, a multi-millionaire in USA designing costumes for celebrities at an young age- who was arrested on charges of misusing his position to lure young girls who aspired to be models, and got them laid. Verdict? This 35 yr old guy has to spend 59 years in prison! (And he is still facing similar charges of 'assaulting minor girls' in New York!).

It 's good to see justice prevail, at least sometimes, in some cases, at some part of the world (and for some reasons)!

Harpers Ferry hike

Harpers Ferry hike (Dec 3 )was the first long distance hike that I did with a local group in Washington DC area. With 5.5 mile and 1,900 ft elevation gain in the morning session, and 4 mi & 900 ft gain in the afternoon session, it was perhaps the second longest hike I did, next to Japan's Cho-ishi-michi hike in Koyasan I did last year.


Harpers Ferry is a small, historical town, celebrating "Christmas in battlefield" on that day. Many young women & men seen on the street were on traditional, olden days American dress, reminding me of The Scarlet Letter movie. Even otherwise the small town looked nice with a number of petty restaurants. Harpers Ferry is also the place where two major rivers Shenandoah and Potomac merge. The hike offers fantastic view of the place where the two rivers merge.

The hiking leader seemed to be quite familiar to the trails; before we started he told us to follow the white arrow mark that he would make (using chalk powder that he carried) at junctions so that none of us gets lost. I thought why should I follow the arrow marks as I would stick to the hike leader. But alas.... within minutes of starting, the hike leader fled like a flash -he was almost jogging on the trail- that we lost him! He simply disappeared, and we had had to rely on the white arrow marks that he left.


A Russian guy (who hiked with me) looked like a college student, was talking to me about India, and surprised me by asking such questions as "Which party -DMK or ADMK- do you think will provide a better government?" "Do you think India will ever let FDI in retail business"? And when he asked about Kudankulam protests, I couldn't control; asked him what his work was about. he is working for a firm that gathers country-specific info on political & business environments, and sell such info to American companies such as Walmart, Coke etc who would seek to enter other country markets. His assigned area includes India, and hence his expanded awareness about our country. When the hiking was over and as we returned to Farragut West metro by a charted bus, this guy asked me 'that' question which many South Indians would have: "Why am I not finding any Indian restaurants that sell south Indian dishes such as dosa? Why does every Indian restaurant sell only nan and tandhoori chicken??"

It was nice to see 37 men & women out there to go for 15 km hike on the mountains on a winter day. It appeared that more than in Japan, in US, there are many enthusiastic young men & women doing hiking.

Luray Caverns

வாஷிங்க்டனுக்கு அருகில் ‘லுரே கேவர்ன்’ (Luray Caverns) என்ற –கொஞ்சம் பாப்புலரான– ‘குகை’ ஒன்றைப் பார்க்கவிருப்பதாக சொன்னபோது, நண்பன் ஒருவன் சொன்னது:” அந்தக் கேவலமான இடத்திற்கா, காசைக் கரியாக்கி போறீங்க?” இருந்தும், 90 மைல் பயணித்து அங்கே சென்றோம்– ஃப்லோரிடா மயாமியிலிருந்து இந்தப் பக்கம் ThanksGiving holidaysக்காக வந்திருந்த ஜான்–ரெப்லி தம்பதிகளுடன்.

தற்செயலாக சுமார் 130 வருஷம் முன்பு கண்டுபிடிக்கப்பட்ட குகையைப் பார்க்கும் போது, ஆர்வத்தை விட, எதையும் பணம் பறிக்கும் கருவியாக மாற்றும் அமெரிக்கர்களின் innovative business approach தான் பெரிதாகத் தெரிந்தது. குகையின் ஒரு பகுதியில் லேசாகத் தட்டினால் எதிரொலித்து இசையாக நமக்குக் கேட்பதை, இன்னும் ஒரு படி மேலே போய், ஒரு மெஷின் மூலம் ஆடோமாடிக்காக சின்ன ராட் ஒன்றால் குறிப்பிட்ட இடைவெளியில் பாறையின் பல பகுதிகளில் தட்டி, ஏதோ ஒரு மேற்கத்திய இசையை அல்லது பாடலைக் கேட்க வைக்கிறார்கள். “பாறைகளைத் தொட வேண்டாம்; அது, பாறகளைப் பாலிஷாக்கி, நாளடைவில் தேய்த்து விடும்” என்று எழுதியிருக்கிறார்கள். யாரும் தொடவில்லை. (ஆர்வத்தில் லேசாக ஒருமுறை தீபிகா தொட்டுப் பார்த்த போது, ஒரு அமெரிக்கர் “Do you speak English? It is written there that one shouldn’t touch the rocks…” என்று சொல்லி மனம் வருந்திச் சென்றார்).

லஞ்சுக்குப் பின் பக்கத்திலேயே இருந்த Garden Maze என்ற ‘புதர்ச் சிக்கலுக்குள்’ கொஞ்ச நேரம் தொலைந்தது சுறுசுறுப்பாக இருந்த்து. ‘ஒரு நாள் அவுட்டிங்கு’க்கு நல்ல இடம்.